لاذقیه در خون؛ کشتار فجیع علوی‌ها و سکوت مرگبار جهانی

به گزارش خبرگزاری cmsd، سوریه سال‌هاست که در آتش جنگ و خونریزی می‌سوزد.. در این میان، اقلیت‌های مذهبی و قومی همواره قربانیان اصلی بوده‌اند. علوی‌ها، به عنوان یکی از مهم‌ترین اقلیت‌های مذهبی سوریه، در طول این سال‌ها بار‌ها و بار‌ها هدف حملات وحشیانه گروه‌های تروریستی و افراطی قرار گرفته‌اند.

متاسفانه، در روز‌های اخیر، بار دیگر شاهد موج جدیدی از خشونت‌ها علیه جامعه علوی در استان لاذقیه بوده‌ایم. کشتار‌هایی فجیع که قلب هر انسان آزاده‌ای را به درد می‌آورد و بار دیگر سکوت مرگبار مجامع بین‌المللی در قبال جنایات جنگی در سوریه را به نمایش می‌گذارد. این گزارش، تلاش دارد تا با نگاهی دقیق ابعاد تازه‌ای از این فاجعه انسانی را روشن سازد و نقش مخرب بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی در تشدید این بحران را بررسی کند.

جزئیات جنایات اخیر در لاذقیه

لاذقیه، استانی ساحلی در غرب سوریه، از دیرباز به عنوان یکی از مراکز اصلی سکونت علوی‌ها شناخته می‌شود. این منطقه، که به دلیل موقعیت استراتژیک و نزدیکی به مرز‌های ترکیه و لبنان اهمیت ویژه‌ای دارد، در طول جنگ سوریه نسبتاً امن باقی مانده بود. با این حال، تحرکات اخیر دولت تروریستی جولانی و نفوذ آنها به برخی مناطق روستایی و کوهستانی لاذقیه، بار دیگر این استان را به کانون بحران تبدیل کرده است.

 بسیاری از علوی‌ها  در این استان معترضند چرا که آزادی مذهبی‌شان در حکومت جولانی از بین رفته است، مساجد یا اماکن مذهبی‌شان تخریب یا مصادره شده، و مجبور به رعایت قوانین سختگیرانه مبتنی بر شریعت حکومت جولانی شده‌اند. همچنین بسیاری از آن‌ها با اشکال مختلفی از تبعیض، بازداشت خودسرانه، و بدرفتاری مواجه شده‌اند. علاوه بر این مشکلات امنیتی و شرایط زندگی نیز بسیار دشوار است. از طرفی در حال حاضر مردم علوی‌، تحت فشار اقتصادی شدیدی قرار دارند.

حکومت جولانی نیز در پاسخ به این اعتراضات دست به کشتار آنها زده است. بر اساس گزارش‌های میدانی و منابع محلی، کشتار اخیر علوی‌ها در لاذقیه به طور مشخص در مناطق روستایی و حومه‌ای رخ داده است. شاهدان عینی از حملات گسترده و سازمان‌یافته تروریست‌های تحت حکومت جولانی به این روستا‌ها خبر می‌دهند. حملاتی که با هدف پاکسازی مذهبی و ایجاد رعب و وحشت در میان مردم بی‌دفاع انجام شده است. تروریست‌ها با استفاده از سلاح‌های سنگین و نیمه‌سنگین، به خانه‌ها و مزارع مردم حمله کرده و به طرز وحشیانه‌ای زنان، کودکان و مردان غیرنظامی را به قتل رسانده‌اند.

در برخی از روستاها، گزارش‌ها حاکی از کشتار جمعی خانواده‌ها، مردم بی‌گناه و جوانان است. تصاویر و ویدیو‌های منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، اگرچه به دلیل محدودیت‌های دسترسی به منطقه به طور کامل قابل تایید نیستند، اما عمق فاجعه را به خوبی نشان می‌دهند. چهره‌های رنجور و پیکر‌های بی‌جان کودکان، زنان و مردان علوی، گواه روشنی بر جنایت‌های هولناکی است که در سکوت خبری و بی‌توجهی جهانی در حال وقوع است.

بر اساس گزارش بسیاری از منابع محلی و کارشناسان، تروریست‌های تحت حمایت حکومت جولانی و ترکیه که با عنوان نیروهای حکومتی وارد شهر و مناطق مسکونی شده‌اند عامل اصلی این کشتار‌ها هستند. به گفته منابع تروریست‌های تحت حکومت جولانی، در مناطق تحت اشغال خود، قوانین سختگیرانه و ضدانسانی را به اجرا گذاشته و به طور سیستماتیک حقوق اقلیت‌های مذهبی را نقض می‌کنند. کشتار اخیر در لاذقیه، در واقع ادامه سیاست‌های نسل‌کشی و پاکسازی مذهبی این حکومت تروریستی است.

نقش ترکیه، آمریکا و رژیم صهیونیستی

بر اساس گزارش‌ها ترکیه حامی اصلی کشتارهای چند روز اخیر علویان در لاقیه است. ترکیه به‌دلیل سیاست‌های گذشته و حمایت آشکار از گروه‌های تکفیری و ضد اسد، به‌طور غیرمستقیم بر تشدید فشار‌ها بر جمعیت علوی‌های سوریه نقش داشته است. بسیاری از گروه‌های مخالف مسلح (از جمله شبه‌نظامیان تکفیری) که از حمایت ترکیه برخوردار بودند، علوی‌ها را به‌عنوان «دشمنان فرقه‌ای» هدف قرار داده‌اند. ترکیه علوی‌ها را به‌دلیل ارتباط با اسد و وفاداری به حکومت او، متحد بالقوه دولت سابق سوریه می‌داند و به‌طور کلی تلاش کرده است از گروه‌های سنی در برابر آنها حمایت کند.

ترکیه خود نیز جمعیت علوی قابل توجهی دارد که به‌طور سنتی با اسلام‌گرایی مخالف بوده و دولت رجب طیب اردوغان را به‌دلیل سیاست‌های فرقه‌ای در سوریه مورد انتقاد قرار داده‌اند. علوی‌های ترکیه همچنین دخالت نظامی ترکیه در سوریه را دلیلی برای افزایش بی‌ثباتی در منطقه می‌دانند. علوی‌های ترکیه بر این باورند که حمایت اردوغان از گروه‌های سنی مخالف اسد در سوریه، نه‌تنها علویان سوری را در وضعیت خطرناکی قرار داده، بلکه همبستگی فرقه‌ای در منطقه را نیز مخدوش کرده است.

اما از ترکیه که بگذریم کشتار علوی‌ها در سوریه، بدون حمایت‌های خارجی آمریکا و اسرائیل امکان‌پذیر نبوده و در حال حاضر هم نیست. ایالات متحده آمریکا و رژیم صهیونیستی، به عنوان دو بازیگر اصلی خارجی در بحران سوریه، نقش مخربی در تقویت گروه‌های تروریستی و تشدید خشونت‌های فرقه‌ای ایفا کرده‌اند.

آمریکا، با شعار «مبارزه با تروریسم»، در عمل به حمایت از گروه‌های تروریستی در سوریه پرداخته است و در حال حاضر نیز دولت جولانی را به سمت کشتار پیروان مذاهب هدایت می‌کند به خصوص علوی‌ها هدایت میکند؛ هر چند که دست جولانی قبل از این نیز به کشتار و خون شیعیان و علوی‌های سوریه آلوده بوده است. واشنگتن تا به الان با ارائه کمک‌های مالی، تسلیحاتی و اطلاعاتی به گروه‌هایی که خود آنها را «معارضین میانه‌رو» می‌نامد، عملاً به تقویت تروریست‌های افراطی کمک کرده است. این کمک‌ها، در بسیاری از موارد به دست گروه‌هایی مانند تروریست‌های جولانی افتاده و در کشتار مردم بی‌دفاع سوریه مورد استفاده قرار گرفته است. رژیم صهیونیستی نیز، با اهداف توسعه‌طلبانه و به منظور تضعیف محور مقاومت، از اقدامات تروریستی و کشتار اقلیت‌های شیعی در سوریه حمایت می‌کند.

سکوت مجامع بین المللی و پیامد‌های کشتار علوی‌ها

متاسفانه مجامع بین المللی و سازمان‌های حقوق بشری در قبال این جنایات هولناک سکوت مرگباری اختیار کرده‌اند. این سکوت که ناشی از سیاست‌های دوگانه و استاندارد‌های تبعیض آمیز غرب است، به تروریست‌ها جسارت بیشتری می‌بخشد و آنها را در ادامه جنایاتشان تشویق می‌کند.

جامعه جهانی و به ویژه سازمان ملل متحد مسئولیت اخلاقی و قانونی دارد که در قبال این جنایات سکوت نکند و اقدامات قاطع و فوری را برای توقف کشتار غیرنظامیان در سوریه و مجازات عاملان آن اتخاذ کند.

کشتار علوی‌ها در لاذقیه و دیگر مناطق سوریه، پیامد‌های بسیار خطرناکی برای آینده این کشور و منطقه دارد. این جنایات، شکاف‌های فرقه‌ای و مذهبی را در جامعه سوریه عمیق‌تر کرده و زمینه را برای تشدید بحران و گسترش فتنه فراهم می‌کند.

• افزایش نفرت و انتقام‌جویی: کشتار علوی‌ها، احساسات نفرت و انتقام‌جویی را در میان جامعه سوری و دیگر اقلیت‌های مذهبی سوریه افزایش می‌دهد. این احساسات می‌تواند به واکنش‌های خشونت‌آمیز و دور باطل انتقام و ضد انتقام منجر شود و بحران را پیچیده‌تر کند.

• تقویت گروه‌های افراطی: کشتار علوی‌ها، بهانه‌ای به دست گروه‌های افراطی می‌دهد تا به جذب نیرو و گسترش دامنه فعالیت‌های تروریستی خود بپردازند. آنها با سوء استفاده از احساسات مردم، جوانان را به پیوستن به صفوف خود تشویق کرده و زمینه را برای ادامه جنگ و خشونت فراهم می‌کنند.

• بی‌ثباتی منطقه: کشتار علوی‌ها و تشدید بحران سوریه، می‌تواند به بی‌ثباتی بیشتر منطقه منجر شود. گسترش دامنه جنگ و خشونت در سوریه، می‌تواند کشور‌های همسایه را نیز تحت تاثیر قرار داده و زمینه را برای دخالت‌های خارجی و جنگ‌های نیابتی بیشتر فراهم کند.

نتیجه‌

کشتار علوی‌ها در لاذقیه، فصلی تلخ و دردناک در تاریخ بحران سوریه است. این جنایت، نشان داد که تروریسم و افراط‌گرایی همچنان تهدیدی جدی برای امنیت و ثبات منطقه و جهان به شمار می‌روند. مقابله با این تهدید، نیازمند عزم و اراده جدی جامعه جهانی و همکاری صادقانه همه کشور‌ها است.

با وجود تاریکی و ناامیدی حاکم بر سوریه، هنوز روزنه‌های امید به روشنایی وجود دارد. مردم سوریه، با مقاومت و ایستادگی خود در برابر تروریسم و تجاوز، نشان داده‌اند که تسلیم نخواهند شد و برای آزادی و سربلندی کشورشان مبارزه خواهند کرد.