خلاصه کتاب کک به تنور ( نویسنده محمدرضا سرشار )

کتاب «کک به تنور» از جمله آثار ماندگار و دلنشین در ادبیات کودک ایران است که توسط محمدرضا سرشار، نویسنده ای توانا و شناخته شده در حوزه ادبیات کودک و نوجوان، بازنویسی شده است. این اثر نه تنها داستانی سرگرم کننده را روایت می کند، بلکه مفاهیم عمیقی چون همدلی، مسئولیت پذیری و پیوستگی اجتماعی را به زبانی ساده و آهنگین به مخاطبان خردسال و حتی بزرگسال منتقل می کند و جایگاه ویژه ای در تربیت نسل های جدید یافته است.

کتاب «کک به تنور» که با نام هنری رضا رهگذر نیز از او یاد می شود، یکی از نمونه های موفق بازنویسی داستان های فولکلوریک و کهن ایرانی است. این اثر با بهره گیری از سبکی روان، جذاب و تکرارهای آهنگین، نه تنها به تقویت مهارت های شنیداری و کلامی کودکان کمک می کند، بلکه آن ها را با بخشی از میراث فرهنگی و ادبی غنی کشورشان آشنا می سازد. داستان، ماجرای یک مورچه و یک کک را روایت می کند که پس از وقوع حادثه ای تلخ برای کک، زنجیره ای از همدردی و سوگواری را در طبیعت به راه می اندازند و این شیوه روایت، پیوستگی زندگی و اثرگذاری کنش های انسانی بر محیط پیرامون را به شکلی ملموس و قابل درک برای کودکان به تصویر می کشد. این مقاله به واکاوی جامع داستان، پیام های تربیتی و ادبی آن و نیز معرفی جایگاه برجسته محمدرضا سرشار در ادبیات معاصر کودک و نوجوان می پردازد.

ریشه های داستانی «کک به تنور»: پیوندی عمیق با فولکلور ایران

داستان «کک به تنور» صرفاً یک قصه کودکانه با شخصیت های فانتزی نیست، بلکه ریشه های عمیقی در ادبیات شفاهی و فولکلوریک ایران دارد. این گونه داستان ها که سینه به سینه و نسل به نسل منتقل شده اند، نه تنها حاوی مفاهیم اخلاقی و تربیتی هستند، بلکه بازتاب دهنده فرهنگ، آداب و رسوم و نگاه یک ملت به زندگی و هستی اند. ادبیات فولکلوریک، گنجینه ای ارزشمند از حکمت های عامیانه و تجربیات زیسته است که در قالب حکایات، افسانه ها و ضرب المثل ها نمود پیدا می کند. «کک به تنور» نمونه ای درخشان از این دست داستان هاست که هویت فرهنگی ما را بازتاب می دهد و پلی میان گذشته و حال ایجاد می کند.

اهمیت بازنویسی داستان های کهن برای نسل امروز

در دنیای امروز که کودکان با منابع اطلاعاتی و سرگرمی بی شماری مواجه هستند، بازنویسی داستان های کهن و فولکلوریک از اهمیت ویژه ای برخوردار است. نویسندگانی همچون محمدرضا سرشار با درک عمیق از این نیاز، این گنجینه های ادبی را با زبانی نو و متناسب با درک و ذائقه کودکان امروز بازآفرینی می کنند. این بازنویسی ها چندین هدف مهم را دنبال می کنند:

• حفظ و انتقال میراث فرهنگی: اطمینان از اینکه داستان ها و حکمت های نسل های پیشین فراموش نشوند و به نسل های جدید منتقل گردند.
• تقویت هویت ملی و فرهنگی: آشنا کردن کودکان با ریشه های فرهنگی و تاریخی خود که به تقویت حس تعلق و غرور ملی کمک می کند.
• تطبیق با نیازهای تربیتی معاصر: داستان های قدیمی گاهی اوقات نیاز به تغییراتی در لحن یا پیام دارند تا با ارزش ها و نیازهای تربیتی امروز همخوانی داشته باشند. محمدرضا سرشار با تخصص و شناخت خود، این بازنگری ها را به شکلی هنرمندانه انجام داده است.
• جذابیت بیشتر برای کودکان: افزودن تصاویر دلنشین، استفاده از زبان آهنگین و بازی های کلامی که جذابیت داستان را برای کودکان دوچندان می کند و فرایند یادگیری را لذت بخش می سازد.

بازنویسی «کک به تنور» توسط محمدرضا سرشار نمونه ای موفق از این فرایند است که توانسته اثری کلاسیک را به شیوه ای مدرن و قابل دسترس برای کودکان امروزی عرضه کند، بدون اینکه اصالت و پیام های اصلی آن دستخوش تغییر شوند.

واکاوی داستان «کک به تنور»: یک ماجرای ساده، یک درک عمیق

داستان «کک به تنور» در ظاهر روایتی ساده و کودکانه دارد، اما در پس این سادگی، لایه های عمیقی از معنا و مفهوم نهفته است که آن را به اثری قابل تأمل برای تمامی سنین تبدیل می کند. سرشار با هنرمندی خاص خود، یک حکایت فولکلوریک را به ابزاری قدرتمند برای آموزش مفاهیم بنیادین تبدیل کرده است.

آغاز دوستی و پختن نان: کک و مورچه

روایت با معرفی دو شخصیت اصلی، کک و مورچه، آغاز می شود. این دو موجود کوچک، نمادی از دوستی و رفاقت صمیمانه هستند که در دل صحرا، از گرسنگی به فکری بکر می افتند: پختن نان. این بخش از داستان با جزئیات دقیق و مرحله به مرحله، فرآیند آماده سازی نان را شرح می دهد. مورچه گندم از لانه اش می آورد، زیر درخت بید، کک آسیاب دستی اش را می آورد و گندم را آرد می کند. مورچه آرد را الک می کند تا صاف و نرم شود. سپس کک آرد را در تشت می ریزد و با اضافه کردن آب و نمک، خمیر درست می کند. در ادامه مورچه خمیرها را چانه چانه می کند و کک با خار و خاشاک تنور را روشن می کند. این توصیفات دقیق، علاوه بر اینکه تخیل کودک را درگیر می کند، او را با مراحل یک کار عملی و مشترک آشنا می سازد. این بخش از داستان، نمونه ای از همکاری و تلاش جمعی برای رسیدن به یک هدف مشترک است که پیام های سازنده ای را به کودکان منتقل می کند.

«کک، آرد را توی تشت ریخت. روی آرد آب ریخت. نمک ریخت. آن ها را مخلوط کرد. خمیر درست کرد. مورچه، خمیرها را چانه چانه کرد.»

این جزئیات، کودکان را به دنیای داستان می کشاند و به آن ها نشان می دهد که چگونه یک کار بزرگ، با تقسیم وظایف و همکاری دو دوست، قابل انجام است. این بخش همچنین می تواند سرآغازی برای گفتگو درباره ارزش کار گروهی و استقلال در انجام امور باشد.

حادثه تلخ و آغاز زنجیره همدردی

نقطه اوج داستان، لحظه تلخ و غیرمنتظره ای است که کک، حین چسباندن خمیر به تنور، پایش سر می خورد و درون آتش می افتد. این حادثه، مورچه را در غمی عمیق فرو می برد. واکنش مورچه، شیون و زاری بی تابانه و خروج از لانه با خاک بر سر ریختن است. این صحنه، به شکلی ساده و در عین حال قدرتمند، غم از دست دادن یک دوست و عمق رفاقت را به تصویر می کشد و به کودکان می آموزد که واکنش های عاطفی و همدردی، بخش مهمی از روابط انسانی هستند.

پس از این حادثه، زنجیره ای شگفت انگیز از همدردی آغاز می شود. هر موجودی که با مورچه داغدار مواجه می شود، از او درباره علت غمش می پرسد و مورچه با لحنی آهنگین و تکرارشونده، ماجرا را روایت می کند. دیالوگ های داستانی، با تکرارهای جذاب و ریتمیک، به این شکل پیش می رود:

1. مورچه خاک به سر می کند.
2. کبوتر از مورچه می پرسد: «مورچه خاک به سر! چرا خاک به سر؟»
3. مورچه پاسخ می دهد: «کک به تنور؛ مورچه خاک به سر.»
4. کبوتر دم هایش را می ریزد و به عزاداری می پیوندد.

این توالی با پیوستن موجودات دیگر ادامه می یابد: درخت (برگ هایش را می ریزد)، چشمه (آبش را گل می کند)، کوه (می غُرد)، و در نهایت شهر (که مردمش بر سر و سینه می زنند). این مکانیسم زنجیره ای که محمدرضا سرشار با هنرمندی آن را بازسازی کرده، نه تنها جنبه آموزشی و ادبی قدرتمندی دارد، بلکه نمادی از پیوستگی زندگی و اثرگذاری متقابل در طبیعت و اجتماع است. این زنجیره به کودک نشان می دهد که حتی یک رخداد کوچک نیز می تواند بر مجموعه بزرگی از پدیده ها و موجودات تأثیر بگذارد و حس مسئولیت پذیری جمعی را تقویت می کند. تکرار این جملات در ذهن کودک ماندگار شده و به تقویت حافظه شنیداری و مهارت های کلامی او کمک شایانی می کند.

پایان داستان: غافلگیری، طنز و درس نهایی

داستان با یک پایان شگفت انگیز و آموزنده به اوج خود می رسد. این زنجیره همدردی، در نهایت با ورود یک آتش بیار (یا شخصیتی مشابه که مراسم عزاداری را برهم می زند) خاتمه می یابد. این عنصر غافلگیری و طنز موجود در پایان داستان، آن را برای کودکان جذاب تر می کند و به آن ها نشان می دهد که غم، اگرچه بخش جدایی ناپذیری از زندگی است، اما همیشگی نیست و پس از هر غمی، باز هم امید و زندگی جریان دارد. این پایان غیرمنتظره، علاوه بر ایجاد لبخند بر لبان کودک، مفهوم نسبیت غم و شادی را بدون هیچ پیچیدگی فلسفی، به شکلی ملموس منتقل می کند. این بخش همچنین می تواند به کودکان بیاموزد که چگونه با احساسات خود کنار بیایند و بدانند که می توانند پس از یک تجربه غم انگیز، دوباره شاد باشند.

پیام ها و آموزه های بنیادین «کک به تنور»

داستان «کک به تنور» فراتر از یک حکایت ساده، حامل پیام های عمیق تربیتی و اخلاقی است که محمدرضا سرشار آن ها را به شکلی هنرمندانه در تار و پود قصه تنیده است. این پیام ها نه تنها برای کودکان، بلکه برای بزرگسالان نیز آموزنده و یادآور ارزش های انسانی هستند.

درس همدلی و مشارکت اجتماعی

یکی از اصلی ترین مفاهیمی که در این داستان به وضوح نمود پیدا می کند، مفهوم عمیق همدلی و همدردی است. داستان به کودکان می آموزد که چگونه با غم دیگران سهیم شوند و نسبت به رنج و درد اطرافیان خود بی تفاوت نباشند. مورچه، با شیون و زاری بی تابانه خود برای کک، نقطه آغاز این زنجیره همدردی است. واکنش موجودات دیگر، از کبوتر و درخت گرفته تا چشمه و کوه و شهر، نشان می دهد که غم و شادی، تنها متعلق به یک فرد نیست و می تواند در جامعه ای وسیع تر گسترش یابد. این همدلی زنجیره ای، حس مسئولیت پذیری اجتماعی را در کودکان تقویت می کند و به آن ها می آموزد که در دنیای واقعی نیز، بی تفاوتی نسبت به رنج دیگران، می تواند پیامدهای منفی داشته باشد.

• همدلی به عنوان پایه روابط انسانی: داستان نشان می دهد که همدلی، چگونه می تواند افراد و حتی عناصر طبیعت را به هم متصل کند و یک جامعه متحد ایجاد کند.
• اثرگذاری یک کنش کوچک بر مجموعه بزرگ: غم مورچه، به ظاهر کوچک است، اما تاثیر آن بر تمام عناصر طبیعت نشان دهنده این است که حتی یک کنش یا احساس کوچک نیز می تواند موجی بزرگ از واکنش ها را در پی داشته باشد.
• مسئولیت پذیری در قبال دوستان و اجتماع: وفاداری مورچه به کک و مشارکت دیگران در عزاداری، درسی از مسئولیت پذیری متقابل است.

اهمیت پیوستگی و اثرگذاری متقابل در جامعه

«کک به تنور» به شکلی ساده و ملموس، مفهوم پیوستگی و اثرگذاری کنش ها را تبیین می کند. این داستان، مثال بارزی از اثر پروانه ای در ابعادی کودکانه است؛ یعنی چگونگی تاثیر یک رویداد کوچک (سوختن کک در تنور) بر مجموعه بزرگی از پدیده ها. از یک مورچه گرفته تا یک شهر بزرگ، همه در غم مورچه و کک شریک می شوند و این پیوستگی، درسی ارزشمند در مورد ارتباطات متقابل در اکوسیستم و جامعه به کودکان می دهد. آن ها درمی یابند که هیچ فردی یا هیچ رویدادی، جدا از محیط خود نیست و هر عملی، پیامدهایی فراتر از محدوده اولیه خود خواهد داشت. این فهم عمیق، پایه ای برای تفکر سیستمی و درک پیچیدگی های جهان در آینده خواهد بود.

نقش دوستی و وفاداری در زندگی

این داستان، بر اهمیت دوستی و مسئولیت پذیری در قبال دوستان تأکید می کند. مورچه، با تمام وجودش برای دوست از دست رفته اش سوگواری می کند و همین وفاداری عمیق، نقطه آغاز تمام اتفاقات بعدی است. این بخش از داستان به کودکان می آموزد که دوستی یک رابطه مقدس است که نیازمند مراقبت، وفاداری و حضور در لحظات سخت است. غم و عزاداری مورچه، نمادی از عمق یک دوستی واقعی و پایدار است که تا لحظات پایانی زندگی نیز ادامه دارد و حتی مرگ دوست نیز نمی تواند آن را کمرنگ کند.

تقویت مهارت های زبانی و کلامی

سبک نوشتاری محمدرضا سرشار در «کک به تنور»، به ویژه استفاده از لحن آهنگین، تکرارها و بازی های کلامی، نقش بسزایی در تقویت مهارت های زبانی و کلامی کودکان دارد. جملات ریتمیک و تکراری مانند «کک به تنور؛ مورچه خاک به سر؛ کفتر دم بریز»، به کودکان کمک می کند تا واژگان جدید را به راحتی به خاطر بسپارند و توانایی خود را در تقلید و تکرار صحیح کلمات و عبارات بهبود بخشند. این تکرارها، همچنین به تقویت حافظه شنیداری کودکان کمک می کند و آن ها را برای درک الگوهای زبانی آماده می سازد. از سوی دیگر، آهنگین بودن متن، لذت خواندن و شنیدن داستان را افزایش می دهد و کودکان را به یادگیری زبان فارسی و زیبایی های آن علاقه مند می سازد. این جنبه از کتاب، آن را به ابزاری عالی برای آموزش زبان در سنین پایین تبدیل می کند.

«کک به تنور؛ مورچه خاک به سر؛ کفتر دم بریز.» این جملات ساده، پایه و اساس تقویت حافظه شنیداری و مهارت های کلامی در ذهن کودک هستند.

استفاده از این تکرارهای هوشمندانه، نه تنها به یادسپاری داستان کمک می کند، بلکه به کودکان امکان می دهد تا با ریتم زبان فارسی آشنا شوند و تلفظ صحیح کلمات را تمرین کنند.

محمدرضا سرشار (رضا رهگذر): پیشگام ادبیات کودک ایران

محمدرضا سرشار، که بیشتر با نام هنری رضا رهگذر شناخته می شود، یکی از چهره های برجسته و تأثیرگذار در ادبیات کودک و نوجوان ایران است. زندگی و فعالیت های ادبی او، نمونه ای از تعهد به فرهنگ و هنر و تلاش برای غنی سازی ادبیات فارسی، به ویژه برای نسل های آینده است.

زندگی نامه و مسیر ادبی

محمدرضا سرشار در سال 1332 در شهر کازرون به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در همین شهر گذراند و سپس در سال 1354، در رشته مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران پذیرفته شد و برای ادامه تحصیل به تهران آمد. پیش از ورود به دانشگاه، در دوران سربازی، به عنوان سرباز معلم خدمت کرد. این تجربه، تأثیر عمیقی بر نگاه او به آموزش و پرورش و اهمیت ادبیات برای کودکان گذاشت و زمینه را برای فعالیت های بعدی او در حوزه ادبیات کودک فراهم آورد.

مسیر نویسندگی سرشار از سال 1352 آغاز شد، زمانی که اولین آثار قلمی او در یکی از مجلات هفتگی ادبی آن زمان منتشر گردید. نخستین کتاب مستقل او نیز در سال 1353 به چاپ رسید. اما اوج فعالیت و پرکاری او، پس از انقلاب اسلامی ایران بود. محمدرضا سرشار در این دوران، به یکی از پرکارترین نویسندگان در حوزه کودک و نوجوان تبدیل شد و حدود 85 عنوان کتاب از او در قالب های مختلف به چاپ رسید. این آثار شامل داستان های تألیفی، بازنویسی داستان های کهن، نقد و پژوهش های ادبی و ترجمه می باشند که نشان دهنده وسعت دید و تنوع فعالیت های اوست. حاصل این تلاش های مستمر و ارزشمند، کسب 26 جایزه در سطح کشوری بوده که گواهی بر کیفیت و تأثیرگذاری آثار اوست.

علاوه بر نویسندگی، سرشار در طول سالیان متمادی، مسئولیت ها و فعالیت های فرهنگی مهمی را نیز بر عهده داشته است. از جمله این فعالیت ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سردبیری مجله رشد دانش آموز
• عضویت در هیئت های داوری جشنواره های مهمی همچون ششمین جشنواره تئاتر فجر
• تدریس ادبیات کودکان در دانشسرای تربیت معلم
• استادی در دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران
• عضویت در شورای داوران انتخاب کتاب سال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
• عضویت در شورای نظارت بر کتاب های کودکان و نوجوانان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
• فعالیت به عنوان قصه گوی ظهر جمعه (یک برنامه رادیویی بسیار محبوب در دهه های گذشته که نقش مهمی در ادبیات کودک ایفا کرد)
• دبیری چهارمین جشنواره کتاب کودک و نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
• سردبیری گاهنامه قلمرو و نشریه تخصصی دوفصلنامه گویش
• عضویت شورای سردبیری مجله ادبیات داستانی
• مسئول شورای نقد و بررسی واحد رمان بنیاد جانبازان

این کارنامه درخشان نشان می دهد که محمدرضا سرشار (رضا رهگذر) نه تنها یک نویسنده، بلکه یک فعال فرهنگی تمام عیار بوده که زندگی خود را وقف اعتلای ادبیات و فرهنگ این مرز و بوم، به خصوص برای آینده سازان کرده است. او با درک عمیق از روان کودک و نیازهای تربیتی جامعه، توانسته است آثاری خلق کند که هم سرگرم کننده و هم آموزنده باشند و «کک به تنور» نمونه ای شاخص از این توانمندی است. سبک نوشتاری او در بازنویسی ها، ضمن حفظ اصالت و روح داستان اصلی، با زبانی شیوا و دلنشین، برای کودکان امروز قابل درک و جذاب است.

چرا «کک به تنور» انتخابی ایده آل برای کتابخانه کودک شماست؟

کتاب «کک به تنور» اثری است که به دلایل متعدد، برای گروه های مختلف مخاطب، ارزش خواندن و تجربه کردن دارد. این کتاب فراتر از یک داستان ساده، یک ابزار آموزشی و یک دریچه به سوی فرهنگ غنی ایرانی است.

برای کودکان پیش دبستان و دبستانی (۴ تا ۸ سال)

این کتاب به طور خاص برای کودکان در گروه سنی 4 تا 8 سال طراحی شده است و ویژگی های منحصر به فردی دارد که آن را برای این گروه سنی بسیار مناسب می کند:

• داستان جذاب و تصاویر دلنشین: روایت ساده و در عین حال پرماجرا، به همراه تصاویر رنگارنگ و دلنشین، کودک را به راحتی جذب داستان می کند و توجه او را حفظ می نمارد. (رضا مکتبی تصویرگر این اثر بوده است)
• پیام های اخلاقی ساده و قابل درک: مفاهیمی مانند همدلی، دوستی، و مسئولیت پذیری به شکلی غیرمستقیم و از طریق شخصیت ها و اتفاقات داستان آموزش داده می شوند که برای ذهن کودک، کاملاً قابل فهم است.
• ساختار تکراری و آهنگین: تکرار جملات و ریتمیک بودن داستان، به کودکان در یادگیری زبان، بهبود حافظه شنیداری و تقویت مهارت های کلامی کمک شایانی می کند.
• تقویت قدرت تخیل: داستان، کودک را به دنیایی فانتزی می برد که در آن حیوانات سخن می گویند و طبیعت نیز واکنش نشان می دهد، که این امر به پرورش قدرت تخیل کودک کمک می کند.

برای والدین و مربیان کودک

«کک به تنور» نه تنها برای کودکان، بلکه برای والدین و مربیان نیز یک ابزار ارزشمند محسوب می شود:

• ابزاری عالی برای شروع گفتگو: داستان می تواند نقطه آغازی برای گفتگو درباره عواطف، احساسات (غم، شادی، همدردی)، مسئولیت پذیری اجتماعی، و اهمیت کمک به یکدیگر باشد.
• راهنمای آموزش مفاهیم انتزاعی: مربیان می توانند از زنجیره همدردی در داستان برای آموزش مفاهیم پیچیده تری مانند اثرگذاری متقابل در جامعه و اهمیت واکنش به رنج دیگران استفاده کنند.
• محتوای مناسب برای قصه گویی: لحن آهنگین و دیالوگ های تکراری، این کتاب را برای قصه گویی های جمعی در مهدکودک ها و مدارس، بسیار جذاب و مؤثر می سازد.

برای علاقه مندان به ادبیات فولکلوریک و داستان های کهن ایرانی

این کتاب برای کسانی که به ریشه های فرهنگی و ادبی ایران علاقه دارند، نیز جذاب است:

• آشنایی با بازنویسی مدرن: این کتاب نمونه ای موفق از بازنویسی هوشمندانه و مؤثر یک افسانه کهن برای نسل جدید است که نشان می دهد چگونه می توان میراث ادبی را زنده نگه داشت.
• حفظ و انتقال میراث فرهنگی: خواندن این کتاب به علاقه مندان کمک می کند تا با یکی از داستان های ریشه دار در فرهنگ عامه ایران آشنا شوند و به حفظ آن کمک کنند.

برای تقویت مهارت های شنیداری و کلامی کودکان

جنبه های زبانی کتاب «کک به تنور»، آن را به ابزاری قدرتمند برای توسعه مهارت های زبانی در کودکان تبدیل کرده است:

• لحن آهنگین و تکرارهای جذاب: این ویژگی ها به کودکان کمک می کند تا الگوهای زبانی را بهتر درک کنند، دایره واژگان خود را گسترش دهند و توانایی تلفظ صحیح کلمات را تمرین کنند.
• تقویت حافظه شنیداری: تکرار دیالوگ ها و عبارات کلیدی، به تقویت حافظه شنیداری کودک کمک می کند که اساس یادگیری زبان و درک مفاهیم پیچیده تر در آینده است.

قصه هایی نظیر «کک به تنور»، با ریتم و تکرارهای جذاب خود، بستری فوق العاده برای رشد مهارت های شنیداری و کلامی در کودکان فراهم می کنند و به آن ها کمک می کنند تا با لذت، با زبان فارسی ارتباط برقرار کنند.

به طور خلاصه، «کک به تنور» یک انتخاب هوشمندانه برای هر کتابخانه کودکی است؛ نه تنها به دلیل ارزش سرگرمی اش، بلکه به خاطر پتانسیل آموزشی و فرهنگی عمیق آن.

نتیجه گیری

کتاب «کک به تنور» اثری فراتر از یک داستان کودکانه ساده است؛ این کتاب یک سفر عمیق به دنیای همدلی، دوستی و پیوستگی اجتماعی است که با قلم توانمند محمدرضا سرشار (رضا رهگذر) بازآفرینی شده است. این حکایت کهن ایرانی، با لحن آهنگین و تکرارهای جذاب خود، نه تنها کودکان را سرگرم می کند، بلکه مفاهیم بنیادین اخلاقی و تربیتی را به شکلی ملموس و دلنشین به آن ها منتقل می سازد. از آغاز دوستی کک و مورچه و حادثه تلخ افتادن کک به تنور گرفته تا زنجیره شگفت انگیز همدردی که در طبیعت به راه می افتد، هر بخش از داستان درسی ارزشمند را در خود جای داده است.

نقش محمدرضا سرشار در بازنویسی این اثر و جایگاه او در ادبیات کودک و نوجوان ایران، بی بدیل است. او با شناخت عمیق از روان کودک و نیازهای آموزشی، توانسته است میراث گرانبهای فولکلور ایران را به زبانی نو و قابل درک برای نسل های جدید ارائه دهد و به تقویت هویت فرهنگی و زبانی آن ها کمک کند. «کک به تنور» نه تنها برای کودکان، بلکه برای والدین، مربیان و تمامی علاقه مندان به ادبیات کهن، اثری خواندنی و قابل تأمل است که ارزش های والای انسانی را به یادها می آورد. تجربه خواندن این داستان، لذتی مضاعف را به همراه دارد؛ هم از روایت شیرین و هم از درس های پنهان آن.

در نهایت، «کک به تنور» یک بار دیگر نشان می دهد که چگونه یک داستان ساده می تواند تأثیری عمیق و ماندگار بر ذهن و قلب خوانندگان، به ویژه کودکان، بر جای بگذارد و چرا این اثر شایسته جایگاهی ویژه در کتابخانه هر خانه و مدرسه است. این کتاب دعوتی است برای تجربه یک ماجرای عمیق از همدردی که در تار و پود فرهنگ غنی ایرانی ریشه دارد.