خلاصه کتاب انقلاب در نقطه صفر: کار خانگی، بازتولید و مبارزه فمینیستی ( نویسنده سیلویا فدریچی )

کتاب «انقلاب در نقطه صفر: کار خانگی، بازتولید و مبارزه فمینیستی» نوشته سیلویا فدریچی، یکی از مهم ترین آثار در حوزه فمینیسم مارکسیستی است که به تحلیل عمیق کار خانگی بی مزد به عنوان ستون فقرات نظام سرمایه داری و بستر اصلی ستم بر زنان می پردازد. فدریچی در این کتاب، نقش بازتولید اجتماعی و کار خانگی را نه تنها فعالیتی شخصی، بلکه عنصری حیاتی در انباشت سرمایه معرفی می کند که مبارزه برای به رسمیت شناختن و تغییر آن، نقطه آغازین هر انقلاب واقعی است.

سیلویا فدریچی، نظریه پرداز و فعال فمینیست ایتالیایی، با تکیه بر تحلیل های تاریخی و اقتصادی، استدلال می کند که بی ارزش سازی و نامرئی ساختن کار بازتولیدی، به ویژه کار خانگی زنان، راهبردی عمدی از سوی سرمایه داری برای حفظ و گسترش خود بوده است. این کتاب مجموعه ای از مقالات کلیدی فدریچی است که سیر تحول فکری و سیاسی او را در طول چهار دهه مبارزه فمینیستی و ضدجهانی سازی به تصویر می کشد. اثر او نه تنها به افشای مکانیسم های پنهان استثمار زنان می پردازد، بلکه راهکارهایی رادیکال برای رهایی از این ستم، مانند مطالبه دستمزد برای کار خانگی و بازپس گیری مشترکات، ارائه می دهد.

۱. مقدمه: ورود به نقطه صفر انقلاب

۱.۱. سیلویا فدریچی: صدای رادیکال فمینیسم

سیلویا فدریچی، نامی آشنا و پررنگ در محافل فمینیستی و نقدهای رادیکال بر سرمایه داری است. او نه تنها یک نظریه پرداز برجسته در حوزه فمینیسم مارکسیستی محسوب می شود، بلکه همواره یک فعال اجتماعی پیشرو و تأثیرگذار بوده است. فدریچی با نگاهی ژرف به تاریخ و اقتصاد، نشان می دهد که چگونه ساختارهای قدرت در طول تاریخ، به ویژه در دوران گذار به سرمایه داری، بر بدن زنان و کار بازتولیدی آنان اعمال شده است. کتاب «انقلاب در نقطه صفر»، مجموعه ای از مقالات او از دهه های ۷۰ میلادی تا سال ۲۰۱۶ است که عمیقاً به تحلیل نقش جنسیت در تقسیم کار و مبارزات زنان در طول تاریخ می پردازد و جایگاه ویژه ای در ادبیات فمینیستی کسب کرده است. این کتاب، سهم فدریچی در روشن سازی روابط پیچیده میان کار، قدرت و جنسیت در نظام سرمایه داری را به وضوح نشان می دهد و به همین دلیل، یکی از متون مرجع برای دانشجویان و پژوهشگران علوم اجتماعی، مطالعات زنان و علاقه مندان به نقد سرمایه داری به شمار می رود.

۱.۲. نقطه صفر: مفهوم محوری کتاب

مفهوم نقطه صفر در عنوان کتاب فدریچی، هسته اصلی اندیشه او را تشکیل می دهد. این نقطه، مکانی است که به ظاهر نامرئی و بی ارزش، اما در حقیقت میدان نبرد اصلی و خاستگاه بازتولید نیروی کار و حیات اجتماعی است. فدریچی استدلال می کند که این نقطه، برخلاف تصور رایج که محل تولید ارزش را در کار مزدی صنعتی می بیند، در واقع همان حوزه کار خانگی و بازتولید اجتماعی است. در این نقطه، سرمایه به شکلی حیاتی به کار بی مزد و نامرئی وابسته است تا بتواند نیروی کار خود را بازتولید کند. اهمیت این مفهوم در تحلیل فدریچی از آن روست که او مبارزه برای به رسمیت شناختن و ارزش گذاری این کار بی مزد را به مثابه یک «انقلاب» در نظر می گیرد. او بر این باور است که تا زمانی که این نقطه به عنوان یک ساحت سیاسی و اقتصادی به رسمیت شناخته نشود و مبارزه ای جدی در آن شکل نگیرد، تغییرات بنیادین در مناسبات قدرت و رهایی از ستم بر زنان ناممکن خواهد بود.

۱.۳. هدف این خلاصه

هدف از ارائه این مقاله، ارائه یک خلاصه ی جامع و تحلیلی از کتاب «انقلاب در نقطه صفر: کار خانگی، بازتولید و مبارزه فمینیستی» اثر سیلویا فدریچی است. این خلاصه به دنبال آن است که خوانندگان را با مهم ترین استدلال ها، مفاهیم کلیدی و ساختار نظری این کتاب آشنا کند. این مقاله تلاش می کند تا با پوشش دقیق و گام به گام بخش های اصلی کتاب، درکی عمیق و سازمان یافته از ایده های فدریچی درباره کار خانگی، بازتولید اجتماعی و مبارزات فمینیستی در بستر نظام سرمایه داری ارائه دهد. این محتوا برای دانشجویان، پژوهشگران و هر علاقه مندی که قصد آشنایی با این اثر مهم را دارد، به عنوان یک راهنمای دقیق و مستند عمل خواهد کرد.

۲. بخش اول کتاب: تئوریزه کردن و سیاسی سازی کار خانگی

۲.۱. کار خانگی: بنیان نامرئی سرمایه

در بخش نخست کتاب «انقلاب در نقطه صفر»، سیلویا فدریچی به تئوریزه کردن و سیاسی سازی کار خانگی می پردازد؛ مفهومی که تا پیش از او، عمدتاً فعالیتی خصوصی و غیرسیاسی تلقی می شد. فدریچی نشان می دهد که چگونه کار خانگی، یعنی مجموعه ای از فعالیت های روزمره مانند پخت و پز، نظافت، تربیت فرزند و مراقبت از اعضای خانواده، به فعالیتی حیاتی برای نظام سرمایه داری تبدیل شده است. این فعالیت ها که بدون مزد و عمدتاً توسط زنان انجام می شود، نقش اساسی در بازتولید نیروی کار دارد. به بیان دیگر، کار خانگی به طور مستقیم به حفظ و نگهداری کارگرانی کمک می کند که در بخش تولید مزدی فعالیت می کنند.

تحلیل فدریچی عمیقاً به نامرئی سازی و بی ارزش سازی این نوع کار می پردازد. او استدلال می کند که نظام سرمایه داری با طبیعی جلوه دادن کار خانگی به عنوان وظیفه ذاتی زنان، آن را از حوزه اقتصاد رسمی خارج کرده و از ارزش گذاری اقتصادی محروم ساخته است. این بی ارزش سازی نه تنها به نفع سرمایه است که از پرداخت دستمزد برای این حجم عظیم از کار معاف می شود، بلکه به طور مستقیم به تقسیم کار جنسیتی دامن می زند و زنان را در موقعیت فرودست تری در جامعه قرار می دهد. فدریچی نشان می دهد که این کار بی مزد، ستون فقرات انباشت سرمایه و منبع اصلی سودآوری است، زیرا هزینه های بازتولید نیروی کار را به حداقل می رساند و به سرمایه داران امکان می دهد دستمزد کمتری به کارگران بپردازند.

«کار خانگی یک فعالیت شخصی نیست؛ بلکه یک کار اجتماعی و اقتصادی حیاتی است که بنیان نامرئی و بی مزد سرمایه را تشکیل می دهد و بدون آن، نظام سرمایه داری قادر به بازتولید نیروی کار و در نتیجه، تداوم خود نخواهد بود.»

۲.۲. جنبش دستمزد برای کار خانگی: ابزاری برای انقلاب

یکی از رادیکال ترین و تأثیرگذارترین ایده های سیلویا فدریچی، که در این بخش از کتاب به تفصیل به آن پرداخته می شود، مطالبه دستمزد برای کار خانگی (Wages for Housework) است. این کمپین که ریشه های آن به دهه ۱۹۷۰ بازمی گردد و فدریچی خود یکی از فعالان کلیدی آن بود، فراتر از یک درخواست صرفاً پولی است. فدریچی استدلال می کند که مطالبه دستمزد برای کار خانگی، ابزاری است برای سیاسی سازی این کار نامرئی و به چالش کشیدن بنیان های ستم بر زنان.

هدف اصلی این جنبش، جنسیت زدایی از کار خانگی و در هم شکستن این تصور است که مراقبت و بازتولید، وظیفه طبیعی و غریزی زنان است. با مطالبه دستمزد، کار خانگی از یک فعالیت شخصی به یک کار اجتماعی و اقتصادی تبدیل می شود که مستحق ارزش گذاری است. این اقدام، نه تنها به زنان قدرت چانه زنی بیشتری در خانواده و جامعه می دهد، بلکه به طور مستقیم مناسبات قدرت موجود را زیر سوال می برد. فدریچی بر این باور است که این مبارزه پتانسیل ایجاد تغییرات بنیادی در تقسیم کار جنسیتی و در نهایت، برهم زدن ساختارهای مردسالار و سرمایه دارانه را دارد. با به رسمیت شناختن کار خانگی به عنوان یک کار مولد ارزش، می توان پایه های ایدئولوژیکی و اقتصادی ستم بر زنان را تضعیف کرد و راه را برای رهایی واقعی هموار ساخت.

۳. بخش دوم کتاب: جهانی سازی و بازتولید

۳.۱. سرمایه داری جهانی و حمله به بازتولید

در بخش دوم کتاب «انقلاب در نقطه صفر»، سیلویا فدریچی نگاه خود را به تاثیرات سیاست های جهانی سازی بر فرآیندهای بازتولید اجتماعی و زندگی زنان، به ویژه در کشورهای جنوب جهانی (کشورهای در حال توسعه)، معطوف می کند. او به تفصیل نشان می دهد که چگونه نهادهای بین المللی نظیر صندوق بین المللی پول (IMF)، بانک جهانی و حتی سازمان ملل متحد، با تحمیل برنامه های توسعه و تعدیل ساختاری، به ابزارهایی برای سلب مالکیت و استثمار بیشتر زنان تبدیل شده اند. این برنامه ها که عمدتاً بر خصوصی سازی، کاهش هزینه های عمومی و افزایش صادرات متمرکز هستند، به طور مستقیم به تضعیف زیرساخت های بازتولید اجتماعی منجر می شوند.

فدریچی تحلیل می کند که چگونه با کاهش خدمات عمومی مانند بهداشت، آموزش و یارانه های غذایی، بار مسئولیت بازتولید نیروی کار به طور فزاینده ای بر دوش زنان منتقل می شود. این امر نه تنها منجر به تشدید کار بی مزد خانگی می شود، بلکه زنان را وادار به ورود به بازارهای کار غیررسمی با دستمزدهای ناچیز می کند. در نتیجه، برنامه هایی که به ظاهر برای توسعه و بهبود وضعیت زندگی طراحی شده اند، در عمل به تضعیف استقلال اقتصادی و اجتماعی زنان می انجامند و آنها را بیش از پیش در چرخه های فقر و وابستگی گرفتار می سازند. فدریچی این فرآیند را حمله آشکار سرمایه داری جهانی به ساحت بازتولید می داند که برای تضمین تداوم انباشت سرمایه و کنترل نیروی کار صورت می گیرد.

۳.۲. پیوندهای ناگسستنی: از کشاورزی معیشتی تا جنگ

فدریچی در ادامه تحلیل خود، ارتباطات ناگسستنی و گاه پنهانی را میان پدیده های مختلفی که در بستر جهانی سازی رخ می دهند، آشکار می سازد. او نشان می دهد که نابودی کشاورزی معیشت محور در بسیاری از کشورهای جنوب جهانی، نه یک اتفاق تصادفی، بلکه نتیجه سیاست های عمدی است که با هدف ادغام این کشورها در اقتصاد جهانی و تبدیل آنها به بازار و منبع مواد خام برای کشورهای صنعتی صورت می گیرد. این نابودی، به نوبه خود، منجر به مهاجرت های گسترده از روستاها به شهرها می شود که در بسیاری موارد زنان را وادار به ترک خانه ها و جوامع سنتی خود می کند.

علاوه بر این، فدریچی تخریب محیط زیست، از جمله جنگل زدایی و بیابان زایی گسترده را نیز بخشی از همین فرآیند توسعه اقتصادی سرمایه دارانه می داند. این تخریب ها به طور مستقیم بر زندگی زنان تأثیر می گذارد، زیرا آنها اغلب مسئول تأمین آب، غذا و سوخت برای خانواده های خود هستند. در نهایت، فدریچی حتی جنگ ها و منازعات را نیز به عنوان ابزارهایی در خدمت توسعه اقتصادی سرمایه دارانه و کنترل منابع جهانی تحلیل می کند. این زنجیره از رویدادها، از نظر فدریچی، نه تنها منجر به تشدید وابستگی و استعمار جدید می شود، بلکه به شکل گیری یک نظام جهانی ناعادلانه می انجامد که در آن زنان در معرض بیشترین آسیب ها قرار می گیرند.

۳.۳. نقد فمینیسم نهادینه شده (فمینیسم سازمان ملل)

یکی از بخش های مهم تحلیل فدریچی در «انقلاب در نقطه صفر»، انتقاد صریح او به آنچه «فمینیسم نهادینه شده» یا «فمینیسم سازمان ملل» می خواند، است. او استدلال می کند که پس از کنفرانس های جهانی زنان (مانند کنفرانس پکن در سال ۱۹۹۵)، بخش هایی از جنبش فمینیستی توسط سازمان های بین المللی و نهادهای دولتی جذب شده و به ابزاری برای پیشبرد برنامه های نئولیبرالی و اهداف خاص این سازمان ها تقلیل یافته اند.

فدریچی معتقد است که این نوع فمینیسم، به جای ریشه کن کردن ساختارهای اصلی ستم جنسیتی و اقتصادی، به دنبال ادغام زنان در نظام موجود است و از پرداختن به ریشه های نابرابری های عمیق (مانند کار بی مزد خانگی و استثمار جهانی) طفره می رود. او به شدت بر لزوم حفظ خودمختاری، رادیکالیسم و ظرفیت انتقادی جنبش های فمینیستی تأکید می کند. از دیدگاه فدریچی، فمینیسم واقعی باید به مبارزات بنیادین برای تغییر مناسبات تولید و بازتولید بپردازد و از تبدیل شدن به یک ابزار سیاسی برای اهداف نئولیبرالی پرهیز کند. این نقد، فمینیسم نهادینه شده را به چالش می کشد و راه را برای بازاندیشی در استراتژی های مبارزه فمینیستی هموار می سازد.

۴. بخش سوم کتاب: بازتولید مشترکات

۴.۱. بازپس گیری مشترکات: راهی به سوی رهایی

در بخش سوم کتاب «انقلاب در نقطه صفر»، سیلویا فدریچی بر مفهوم حیاتی «مشترکات» (Commons) و اهمیت مبارزه برای احیا و ایجاد آنها تمرکز می کند. مشترکات به منابع، زمین ها، دانش ها و حتی فضاهای اجتماعی اشاره دارد که به صورت جمعی متعلق به همه بوده و به صورت مشترک مدیریت می شوند، نه اینکه به صورت خصوصی تصاحب یا به کالایی برای مبادله تبدیل شوند. فدریچی استدلال می کند که فرآیند انباشت اولیه سرمایه، که از طریق محصور کردن زمین های اشتراکی و خصوصی سازی منابع طبیعی صورت گرفت، نقش مهمی در شکل گیری و تثبیت نظام سرمایه داری و به ویژه استثمار زنان داشت.

او نشان می دهد که چگونه خصوصی سازی زمین و منابع طبیعی، زندگی زنان را در معرض خطر قرار می دهد، زیرا زنان در بسیاری از جوامع، به ویژه در مناطق روستایی، برای تأمین معیشت خانواده خود به این منابع وابسته هستند. دفاع از مشترکات، بنابراین، نه تنها یک مبارزه زیست محیطی است، بلکه یک مبارزه فمینیستی حیاتی برای حفظ استقلال و بقای زنان و جوامع محلی به شمار می رود. فدریچی نمونه هایی از جنبش های فمینیستی را ارائه می دهد که با رد فمینیسم نهادینه شده، به سمت بازتولید و احیای مشترکات حرکت می کنند. این جنبش ها به دنبال ایجاد اشکال جدیدی از سازماندهی اجتماعی و اقتصادی هستند که بر همکاری، اشتراک گذاری و بازتولید حیات متمرکز است، نه بر انباشت سرمایه و رقابت.

۴.۲. پتانسیل اتحاد: کارگران مزدی و غیرمزدی

فدریچی در این بخش، به یک سوال کلیدی در تحلیل طبقاتی می پردازد: چگونه می توان میان کارگران مزدبگیر و کارگران بی مزد (به ویژه زنان درگیر در کار خانگی و بازتولیدی) اتحاد ایجاد کرد؟ از دیدگاه فدریچی، مبارزه علیه سرمایه داری نیازمند آن است که نه تنها کارگران مزدی در کارخانه ها و ادارات، بلکه کارگران بازتولیدی نیز به عنوان نیرویی انقلابی شناخته شوند. او استدلال می کند که این دو گروه از کارگران، اگرچه در ظاهر در حوزه های متفاوتی فعالیت می کنند، اما هر دو به شیوه های گوناگون توسط نظام سرمایه داری استثمار می شوند. کارگران مزدی ارزش اضافی تولید می کنند، در حالی که کارگران بی مزد، نیروی کار را بازتولید می کنند که برای ادامه تولید مزدی ضروری است.

فدریچی بر این باور است که بازپس گیری ثروت تولیدی، چه به صورت مزدی و چه به صورت بی مزد، می تواند به عنوان نیروی اصلی برای خیزش های گسترده و تغییرات ساختاری عمل کند. این به معنای به رسمیت شناختن کار خانگی به عنوان کار، مبارزه برای دستمزد برای آن، و همچنین مقاومت در برابر خصوصی سازی و تصاحب منابع مشترک است. اتحاد میان این دو گروه از کارگران می تواند به شکل گیری یک جنبش ضدسرمایه داری قوی تر و جامع تر منجر شود که تنها به دنبال بهبود شرایط کار مزدی نیست، بلکه به دنبال بازتعریف بنیادین روابط اجتماعی و اقتصادی و رهایی از تمامی اشکال ستم است. این پتانسیل اتحاد، چشم اندازی رادیکال برای یک انقلاب واقعی فراهم می آورد.

۵. نتیجه گیری: اهمیت امروزین انقلاب در نقطه صفر

۵.۱. جمع بندی استدلال های کلیدی فدریچی

کتاب «انقلاب در نقطه صفر» سیلویا فدریچی، مجموعه ای قدرتمند از مقالات است که به روشنی نشان می دهد چگونه کار خانگی و بازتولید اجتماعی، نه تنها فعالیت هایی شخصی و بی اهمیت نیستند، بلکه ستون فقرات نظام سرمایه داری را تشکیل می دهند. فدریچی با تحلیلی دقیق و تاریخی، بی ارزش سازی و نامرئی ساختن این کارها را استراتژی عمدی سرمایه برای انباشت سود و حفظ تقسیم کار جنسیتی مردسالارانه می داند. او بر این نکته تأکید می کند که مبارزه برای دستمزد برای کار خانگی، فراتر از یک مطالبه پولی، یک استراتژی انقلابی برای سیاسی سازی این حوزه و برهم زدن بنیان های ستم بر زنان است.

علاوه بر این، فدریچی ارتباط تنگاتنگ میان سیاست های جهانی سازی، حمله به بازتولید اجتماعی در جنوب جهانی، و خصوصی سازی منابع مشترک را آشکار می سازد. او نشان می دهد که چگونه نهادهای بین المللی با برنامه های توسعه خود، به ابزاری برای استعمار جدید و سلب مالکیت از زنان تبدیل شده اند. در مقابل، او احیای مشترکات و اتحاد میان کارگران مزدی و بی مزد را به عنوان راهکارهای اصلی برای مقابله با سرمایه داری و ایجاد یک جامعه عادلانه تر مطرح می کند. نظریات فدریچی، با ارائه چارچوبی جامع برای فهم ارتباط متقابل ستم جنسیتی، استثمار طبقاتی و تخریب محیط زیست، به عمق مسائل اجتماعی می پردازد.

«انقلاب واقعی زمانی آغاز می شود که کار خانگی از یک وظیفه طبیعی و بی ارزش، به یک کار مولد و سیاسی تبدیل شود؛ نقطه ای که زنان کنترل بازتولید را به دست گیرند و با سرمایه مقابله کنند.»

۵.۲. ارتباط با چالش های معاصر

نظریات سیلویا فدریچی، با وجود اینکه ریشه هایی در مبارزات دهه های گذشته دارند، همچنان ارتباطی عمیق و کاربردی با چالش های معاصر فمینیستی، اقتصادی و اجتماعی در سراسر جهان دارند. مسئله کار بی مزد خانگی، حتی در جوامع پیشرفته، همچنان بار سنگینی بر دوش زنان است و نابرابری های جنسیتی در بازار کار، نتیجه مستقیم بی ارزش انگاری این کار بازتولیدی است. بحران های اقتصادی اخیر، همه گیری ها و سیاست های ریاضتی، همگی نشان داده اند که بار بازتولید اجتماعی و مراقبت، بیش از پیش به خانواده ها و به طور خاص به زنان منتقل می شود.

مباحث فدریچی درباره حمله سرمایه داری جهانی به مشترکات و خصوصی سازی منابع، در عصر کنونی که با بحران های زیست محیطی، تغییرات اقلیمی و سلب مالکیت از جوامع بومی و روستایی مواجه هستیم، اهمیت مضاعفی پیدا کرده است. نقد او به فمینیسم نهادینه شده نیز همچنان برای جنبش های فمینیستی کنونی که در تلاش برای حفظ رادیکالیسم و جلوگیری از جذب شدن در ساختارهای قدرت هستند، راهگشاست. از این رو، «انقلاب در نقطه صفر» نه تنها یک اثر کلاسیک، بلکه یک راهنمای ضروری برای تحلیل و مقابله با اشکال نوین ستم و استثمار در دنیای امروز است.

۵.۳. فراخوان به تفکر و اقدام

کتاب «انقلاب در نقطه صفر» بیش از آنکه صرفاً به ارائه یک تحلیل نظری بپردازد، یک فراخوان قدرتمند به تفکر انتقادی و اقدام سیاسی است. سیلویا فدریچی از خوانندگان می خواهد که به صورت عمیق تری به کار خانگی و بازتولید به عنوان میدان اصلی مبارزه نگاه کنند. او نشان می دهد که دگرگونی های واقعی و بنیادی تنها زمانی رخ می دهند که روابط اجتماعی سازنده زندگی روزمره تغییر کنند و این تغییر باید در نقطه ی صفر، یعنی در ساحت بازتولید، آغاز شود.

درک این مفاهیم، گام اول در شناسایی مکانیسم های پنهان ستم و استثمار است. این کتاب تشویق می کند که فراتر از مفاهیم سنتی کار و اقتصاد، به ارزش واقعی فعالیت هایی که زندگی و نیروی کار را بازتولید می کنند، بیندیشیم. مطالعه کتاب اصلی «انقلاب در نقطه صفر» برای هر کسی که به دنبال درک عمیق تر از ریشه های نابرابری جنسیتی و اقتصادی و یافتن راه هایی برای مبارزه مؤثر و رهایی بخش است، ضروری است. این اثر نه تنها دیدگاه شما را نسبت به کار، خانواده و اقتصاد تغییر می دهد، بلکه شما را به سمت تفکر فعال و مشارکت در ساختن جهانی عادلانه تر ترغیب می کند.

۶. منابع و پیشنهادات برای مطالعه بیشتر

برای فهم عمیق تر نظریات سیلویا فدریچی و مباحث مرتبط با فمینیسم مارکسیستی و کار خانگی، مطالعه منابع زیر پیشنهاد می شود:

۶.۱. ترجمه فارسی کتاب «انقلاب در نقطه صفر»

• عنوان: انقلاب در نقطه صفر: کار خانگی، بازتولید و مبارزه فمینیستی
• نویسنده: سیلویا فدریچی
• مترجم: سروناز احمدی
• ناشر: نشر افکار (چاپ های متعدد، از جمله چاپ ۱۴۰۰ و بعد از آن)

۶.۲. سایر آثار سیلویا فدریچی

مطالعه سایر کتاب های سیلویا فدریچی به درک جامع تر دیدگاه های او کمک می کند:

• کالیبان و ساحره: زنان، بدن و انباشت اولیه (Caliban and the Witch: Women, the Body and Primitive Accumulation): این کتاب، اثر مهم دیگر فدریچی است که به تحلیل تاریخی رابطه سرمایه داری، زن ستیزی و شکار ساحره ها می پردازد.
• فراتر از مرز سرمایه: بازتولید، مشترکات و بحران جدید سرمایه داری (Beyond the Periphery of the Skin: Rethinking, Remaking, and Reclaiming the Body in Contemporary Capitalism): مجموعه ای از مقالات فدریچی که به موضوعاتی نظیر کار مراقبت، بدهی، بدن و مقاومت در برابر سرمایه داری معاصر می پردازد.

۶.۳. مقالات و کتاب های مرتبط

برای تکمیل مطالعات و آشنایی با دیدگاه های مکمل یا انتقادی:

• مزد علیه کار خانگی (Wages Against Housework): مقاله ای از ماریاروزا دلا کازا و سیلویا فدریچی که مانیفست جنبش دستمزد برای کار خانگی محسوب می شود.
• اقتصاد فمینیستی و کار مراقبت (Feminist Economics and Care Work): آثار و مقالات نویسندگانی که به تحلیل اقتصادی کار مراقبت و اهمیت آن در بازتولید اجتماعی می پردازند.
• نظریه انباشت اولیه (The Theory of Primitive Accumulation): مراجعه به آثار کلاسیک مارکسیستی و نئومارکسیستی که به مفهوم انباشت اولیه و نقش آن در شکل گیری سرمایه داری می پردازند.