درآمد استخراج اتریوم

آیا به دنبال کسب درآمد از طریق استخراج اتریوم هستید؟ واقعیت این است که از سپتامبر ۲۰۲۲ و پس از رویداد مهم و تحول‌آفرین “The Merge”، استخراج اتریوم (ETH) با روش اثبات کار (Proof of Work) دیگر امکان‌پذیر نیست و به همین دلیل، مفهوم “درآمد استخراج اتریوم” به معنای سنتی آن منسوخ شده است. در حال حاضر، شبکه اتریوم بر پایه الگوریتم اثبات سهام (Proof of Stake) فعالیت می‌کند و ولیدیتورها با استیک کردن اتریوم، پاداش دریافت می‌کنند. این مقاله به طور جامع به این تغییر بزرگ، دلایل آن و راهکارهای نوین کسب درآمد از اتریوم می‌پردازد و ابهامات رایج را برطرف می‌کند.

پایان یک دوران: چرا “درآمد استخراج اتریوم” دیگر معنا ندارد؟

بازار ارزهای دیجیتال همواره در حال تغییر و تکامل است. یکی از مهم‌ترین تحولات در این فضا، تغییر بنیادی در شبکه اتریوم بود که تأثیر مستقیمی بر نحوه کسب درآمد از آن گذاشت. برای درک اینکه چرا استخراج سنتی اتریوم دیگر امکان‌پذیر نیست، باید به رویداد تاریخی “The Merge” و تفاوت‌های اساسی میان الگوریتم‌های اثبات کار و اثبات سهام بپردازیم.

از اثبات کار (PoW) تا اثبات سهام (PoS): رویداد The Merge

اتریوم، دومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار، در ابتدای مسیر خود و سالیان متمادی، مانند بیت کوین، بر پایه الگوریتم «اثبات کار» یا Proof of Work (PoW) کار می‌کرد. در این سیستم، ماینرها (استخراج‌کنندگان) با استفاده از سخت‌افزارهای قدرتمند و صرف انرژی زیاد، معادلات پیچیده ریاضی را حل می‌کردند. این فرایند به تأیید تراکنش‌ها و افزودن بلاک‌های جدید به بلاک چین منجر می‌شد و ماینرها در ازای این کار، پاداش اتریوم دریافت می‌کردند. الگوریتم اختصاصی اتریوم برای PoW، «Ethash» نام داشت که نیاز به کارت‌های گرافیکی (GPU) قوی داشت.

با این حال، الگوریتم اثبات کار، با وجود امنیت بالا، دارای معایبی نیز بود. مصرف انرژی بسیار بالا، مقیاس‌پذیری محدود و تمرکزگرایی احتمالی (به دلیل نیاز به سرمایه اولیه زیاد برای خرید تجهیزات ماینینگ)، از جمله نگرانی‌های اصلی بودند. به همین دلیل، تیم توسعه‌دهنده اتریوم سال‌ها روی پروژه‌ای به نام “The Merge” یا “ادغام” کار می‌کرد. این رویداد بزرگ در سپتامبر ۲۰۲۲ (شهریور ۱۴۰۱) با موفقیت انجام شد و طی آن، لایه اجرایی اتریوم (شبکه‌ای که تراکنش‌ها را پردازش می‌کند) با لایه اجماع (شبکه مسئول امنیت و اعتبارسنجی) ادغام شد. نتیجه این ادغام، انتقال کامل شبکه اتریوم از الگوریتم اثبات کار (PoW) به الگوریتم «اثبات سهام» یا Proof of Stake (PoS) بود.

دلایل اصلی این تغییر به شرح زیر بود:

• کاهش مصرف انرژی: اثبات سهام تا ۹۹.۹۵٪ انرژی کمتری نسبت به اثبات کار مصرف می‌کند، که این امر اتریوم را به یک شبکه سازگارتر با محیط زیست تبدیل می‌کند.
• افزایش مقیاس‌پذیری: PoS زیرساخت لازم برای پیاده‌سازی شاردینگ (Sharding) را فراهم می‌کند که به افزایش چشمگیر ظرفیت پردازش تراکنش‌ها در آینده کمک خواهد کرد.
• افزایش امنیت: PoS از نظر تئوری می‌تواند امنیت شبکه را در برابر حملات خاص (مانند حمله ۵۱ درصدی) افزایش دهد، زیرا حمله به شبکه نیازمند قفل کردن حجم زیادی از اتریوم است.

تفاوت اساسی مکانیسم‌های PoW و PoS در کسب پاداش

با انتقال به اثبات سهام، دیگر نیازی به ماینرها و سخت‌افزارهای پرمصرف ماینینگ نیست. در PoW، ماینرها با حل معماهای محاسباتی، رقابت می‌کردند تا بلاک بعدی را اضافه کرده و پاداش دریافت کنند. اما در PoS، این نقش به “ولیدیتورها” (Validators) واگذار می‌شود.

ولیدیتورها افرادی هستند که حداقل ۳۲ واحد اتریوم را در شبکه قفل (استیک) می‌کنند. این اتریوم قفل شده به عنوان وثیقه عمل می‌کند و به ولیدیتور حق تأیید تراکنش‌ها و افزودن بلاک‌های جدید به بلاک چین را می‌دهد. به جای رقابت محاسباتی، ولیدیتورها به صورت تصادفی برای پیشنهاد و تأیید بلاک‌های جدید انتخاب می‌شوند. در ازای این کار، آن‌ها پاداش اتریوم دریافت می‌کنند که از محل تورم شبکه و کارمزدهای تراکنش‌ها تأمین می‌شود.

نتیجه عملی این تغییر این است که پس از The Merge، هیچ “درآمد استخراج اتریوم” از طریق ماینینگ PoW به معنای سابق وجود ندارد. تمام آن سخت‌افزارها و فرآیندهایی که قبلاً برای استخراج اتریوم به کار می‌رفتند، اکنون برای شبکه ETH بی‌فایده هستند. تنها راه کسب پاداش مستقیم از پروتکل اتریوم، شرکت در فرآیند استیکینگ به عنوان یک ولیدیتور است.

دوران طلایی استخراج اتریوم: یادآوری گذشته (قبل از The Merge)

برای درک کامل اهمیت “The Merge” و پایان استخراج اتریوم، لازم است نگاهی کوتاه به دوران اوج استخراج این ارز دیجیتال داشته باشیم. در آن زمان، استخراج اتریوم یکی از پرسودترین فعالیت‌ها در فضای کریپتو بود و بسیاری از افراد و شرکت‌ها به آن روی آوردند.

اتریوم و سازوکار اثبات کار (PoW)

همان‌طور که گفته شد، اتریوم در ابتدا بر پایه الگوریتم اثبات کار (Proof of Work) عمل می‌کرد. این سازوکار، هسته مرکزی امنیت و اجماع شبکه را تشکیل می‌داد. ماینرها، که در سراسر جهان پراکنده بودند، با استفاده از سخت‌افزارهای تخصصی مانند کارت‌های گرافیک قدرتمند (GPU) و بعدها دستگاه‌های ASIC، برای حل یک پازل رمزنگاری شده رقابت می‌کردند. اولین ماینری که این پازل را حل می‌کرد، حق اضافه کردن بلاک بعدی تراکنش‌ها به بلاک چین و دریافت پاداش را به دست می‌آورد.

الگوریتم Ethash که توسط اتریوم استفاده می‌شد، به گونه‌ای طراحی شده بود که مقاومت نسبی در برابر دستگاه‌های ASIC (مدارهای مجتمع با کاربرد خاص) داشته باشد و امکان استخراج با کارت‌های گرافیک را برای کاربران عادی نیز فراهم کند. این ویژگی باعث محبوبیت اتریوم در میان ماینرهای خانگی شد و به تمرکززدایی بیشتر شبکه کمک کرد.

عوامل موثر بر سودآوری استخراج اتریوم در گذشته

سودآوری استخراج اتریوم در دوران PoW به عوامل متعددی بستگی داشت که ماینرها باید به دقت آن‌ها را رصد و مدیریت می‌کردند:

1. قدرت پردازش ماینر (هش ریت): هرچه هش ریت (Hash Rate) دستگاه‌های ماینینگ بالاتر بود، شانس ماینر برای حل پازل و یافتن بلاک بیشتر می‌شد. هش ریت معمولاً بر حسب مگاهش بر ثانیه (MH/s) یا گیگاهش بر ثانیه (GH/s) بیان می‌شد.
2. هزینه برق: استخراج ارز دیجیتال یک فرایند بسیار پرمصرف از نظر انرژی است. هزینه برق، که بسته به منطقه جغرافیایی و نوع تعرفه (مسکونی، صنعتی، کشاورزی) متفاوت بود، تأثیر بسزایی در سود نهایی ماینر داشت. مناطقی با برق ارزان‌تر، مزیت رقابتی بالاتری داشتند.
3. سختی شبکه (Network Difficulty): سختی شبکه نشان‌دهنده میزان دشواری حل پازل‌های استخراج بود. این عامل به صورت پویا تنظیم می‌شد؛ هرچه تعداد ماینرها و مجموع هش ریت شبکه افزایش می‌یافت، سختی شبکه نیز بالا می‌رفت تا زمان تولید بلاک ثابت بماند. افزایش سختی شبکه به معنای کاهش سهم هر ماینر از پاداش‌ها بود.
4. پاداش بلاک و کارمزد تراکنش‌ها: پاداش ماینرها شامل پاداش ثابت برای تولید هر بلاک جدید (مثلاً ۲ اتریوم برای هر بلاک) و همچنین کارمزدهای تراکنش‌های موجود در آن بلاک بود. این پاداش‌ها نیز در طول زمان و با به‌روزرسانی‌های شبکه می‌توانست تغییر کند.
5. قیمت اتریوم در بازار: شاید مهم‌ترین عامل تأثیرگذار بر درآمد، قیمت لحظه‌ای اتریوم در بازار بود. حتی با ثابت ماندن سایر عوامل، افزایش قیمت اتریوم می‌توانست سودآوری استخراج را به شدت بالا ببرد و برعکس.
6. هزینه‌های نگهداری و تجهیزات: علاوه بر هزینه برق، ماینرها باید هزینه‌های دیگری مانند خرید و نگهداری دستگاه‌ها، سیستم‌های خنک‌کننده (به دلیل گرمای زیاد تولید شده توسط دستگاه‌ها)، فضای مناسب و تجهیزات شبکه را نیز در نظر می‌گرفتند.

در دوران PoW، برای محاسبه درآمد تقریبی استخراج اتریوم، ماینرها از ماشین‌حساب‌های استخراج آنلاین استفاده می‌کردند که با وارد کردن پارامترهایی نظیر هش ریت دستگاه، هزینه برق، و پاداش بلاک، سودآوری روزانه، ماهانه و سالانه را تخمین می‌زدند.

این عوامل در کنار هم تعیین‌کننده میزان جذابیت و سودآوری فعالیت استخراج اتریوم در گذشته بودند. اما با رویداد The Merge، تمام این معادلات تغییر کرد و دریچه‌های جدیدی برای کسب درآمد از اتریوم باز شد که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم.

جایگزین نوین کسب درآمد از اتریوم: استیکینگ (Staking)

با پایان یافتن دوران استخراج اتریوم با الگوریتم اثبات کار، سوال اصلی اینجاست که چگونه می‌توان از شبکه اتریوم درآمد کسب کرد؟ پاسخ در مفهوم “استیکینگ” نهفته است. استیکینگ، روش جدید و اصلی برای مشارکت در امنیت شبکه و کسب پاداش در اتریوم ۲.۰ (یا همان اتریوم پس از The Merge) است.

استیکینگ اتریوم چیست و چگونه کار می‌کند؟

استیکینگ اتریوم فرآیندی است که در آن کاربران، مقداری از توکن‌های ETH خود را در شبکه قفل می‌کنند تا در ازای آن، به عنوان “ولیدیتور” به تأیید تراکنش‌ها و حفظ امنیت بلاک چین کمک کنند. ولیدیتورها در PoS جایگزین ماینرها در PoW شده‌اند. در واقع، به جای اینکه از قدرت محاسباتی برای حل پازل استفاده شود، از “وثیقه مالی” (قفل کردن ETH) برای تضمین رفتار صحیح در شبکه استفاده می‌شود.

نحوه کار به این صورت است که وقتی شما اتریوم خود را استیک می‌کنید، در صف ولیدیتورها قرار می‌گیرید. شبکه به صورت تصادفی یک ولیدیتور را برای پیشنهاد بلاک جدید یا تأیید بلاک‌های پیشنهاد شده توسط سایر ولیدیتورها انتخاب می‌کند. اگر ولیدیتور وظایف خود را به درستی انجام دهد (مانند تأیید صحیح تراکنش‌ها و آنلاین نگه داشتن نود خود)، پاداش دریافت می‌کند. در مقابل، اگر ولیدیتور به صورت مخرب عمل کند یا وظایف خود را به درستی انجام ندهد (مثلاً آفلاین شود)، مقداری از اتریوم استیک شده او جریمه خواهد شد (این مکانیسم به “Slashing” معروف است).

پاداش‌های استیکینگ از دو منبع اصلی تأمین می‌شوند:

• پاداش پروتکل: این پاداش‌ها توسط خود پروتکل اتریوم تولید می‌شوند و به نوعی معادل پاداش بلاک در PoW هستند.
• کارمزدهای تراکنش: ولیدیتورها همچنین بخشی از کارمزدهای تراکنش‌های موجود در بلاک‌هایی که تأیید می‌کنند را دریافت می‌کنند.

روش‌های مختلف استیکینگ اتریوم برای کسب پاداش

برای افرادی که مایل به کسب درآمد از طریق استیکینگ اتریوم هستند، چندین راهکار با سطوح مختلف پیچیدگی، نیاز به سرمایه و دانش فنی وجود دارد:

1. استیکینگ انفرادی (Solo Staking):
   • نیاز: حداقل ۳۲ ETH.
   • میزان دانش فنی: بالا. نیاز به راه‌اندازی و نگهداری یک نود ولیدیتور ۲۴/۷، با دانش فنی در زمینه سرور، شبکه و نرم‌افزار.
   • مزایا: کنترل کامل بر اتریوم و پاداش‌ها، کسب حداکثر پاداش، افزایش تمرکززدایی شبکه.
   • معایب: نیاز به سرمایه اولیه زیاد، ریسک جریمه شدن در صورت عملکرد نادرست.
2. استخرهای استیکینگ (Staking Pools):
   • نیاز: هر مقدار ETH (معمولاً کمتر از ۳۲ ETH).
   • میزان دانش فنی: متوسط. نیاز به انتخاب یک استخر معتبر.
   • مزایا: امکان مشارکت با سرمایه کمتر، سادگی بیشتر (مدیریت فنی بر عهده استخر است)، کاهش ریسک جریمه فردی.
   • معایب: پرداخت کارمزد به استخر، از دست دادن بخشی از کنترل.
3. استیکینگ از طریق صرافی‌ها و پلتفرم‌های DeFi:
   • نیاز: معمولاً هر مقدار ETH (برخی صرافی‌ها حداقل‌های پایین‌تری دارند).
   • میزان دانش فنی: پایین. راحت‌ترین روش برای کاربران مبتدی.
   • مزایا: سهولت استفاده، نقدینگی بیشتر (برخی صرافی‌ها توکن‌های نقدینگی استیکینگ ارائه می‌دهند)، عدم نیاز به دانش فنی.
   • معایب: کارمزدهای بالاتر، ریسک‌های متمرکزسازی (اعتماد به صرافی یا پلتفرم)، ممکن است پاداش کمتری نسبت به استیکینگ انفرادی داشته باشید.

عوامل موثر بر درآمد استیکینگ اتریوم

درآمد حاصل از استیکینگ اتریوم به چندین عامل بستگی دارد:

• میزان ETH استیک شده: هرچه مقدار اتریومی که استیک می‌کنید بیشتر باشد، پاداش دریافتی شما نیز بیشتر خواهد بود.
• نرخ سود سالانه (APR) شبکه اتریوم: این نرخ به صورت پویا توسط پروتکل اتریوم تنظیم می‌شود و به تعداد کل ETH استیک شده در شبکه بستگی دارد. هرچه ETH بیشتری استیک شود، نرخ APR کاهش می‌یابد و برعکس.
• کارمزدهای پلتفرم‌های واسطه: اگر از استخرهای استیکینگ یا صرافی‌ها استفاده می‌کنید، باید درصدی از پاداش خود را به عنوان کارمزد به آن‌ها پرداخت کنید.
• عملکرد ولیدیتور: در استیکینگ انفرادی، آنلاین بودن مداوم نود و عملکرد صحیح آن برای جلوگیری از جریمه و دریافت حداکثر پاداش حیاتی است.

برای تخمین درآمد حاصل از استیکینگ اتریوم، می‌توانید از ماشین‌حساب‌های استیکینگ آنلاین استفاده کنید. این ماشین‌حساب‌ها با در نظر گرفتن میزان ETH شما و نرخ سود فعلی شبکه، پاداش‌های تقریبی را محاسبه می‌کنند.

تکلیف ماینرهای Ethash قدیمی: فرصت‌های جایگزین برای کسب درآمد

پس از “The Merge”، یکی از بزرگترین سوالات برای هزاران نفر از دارندگان دستگاه‌های ماینر Ethash (مانند Jasminer، iPollo و کارت‌های گرافیک) این بود که “حالا با این دستگاه‌ها چه کنیم؟” این دستگاه‌ها که زمانی برای استخراج اتریوم میلیون‌ها دلار ارزش داشتند، ناگهان قابلیت اصلی خود را از دست دادند. با این حال، هنوز هم فرصت‌هایی برای استفاده از این سخت‌افزارها وجود دارد، البته با شرایط و سودآوری متفاوت.

آیا دستگاه‌های ماینر Ethash شما بی‌مصرف شده‌اند؟

پاسخ به این سوال هم “بله” است و هم “خیر”. برای استخراج اتریوم (ETH)، این دستگاه‌ها قطعاً بی‌مصرف شده‌اند، زیرا ETH دیگر از اثبات کار استفاده نمی‌کند. اما الگوریتم Ethash، که این دستگاه‌ها برای آن بهینه‌سازی شده بودند، تنها مخصوص اتریوم نبود. چندین ارز دیجیتال دیگر نیز وجود دارند که از همین الگوریتم یا الگوریتم‌های مشابه و سازگار با Ethash استفاده می‌کنند. بنابراین، این دستگاه‌ها می‌توانند برای استخراج آن آلت‌کوین‌ها به کار گرفته شوند.

استخراج اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic – ETC)

یکی از اصلی‌ترین جایگزین‌ها برای ماینرهای Ethash، استخراج اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic – ETC) است. اتریوم کلاسیک یک فورک از اتریوم اصلی است که پس از حمله DAO در سال ۲۰۱۶ ایجاد شد و تصمیم گرفت که بر روی بلاک چین اصلی با تمام تاریخچه‌اش باقی بماند. برخلاف اتریوم که به PoS مهاجرت کرد، اتریوم کلاسیک همچنان از الگوریتم اثبات کار (Ethash) استفاده می‌کند و متعهد به حفظ آن است.

مزایا و ملاحظات استخراج ETC:

• سازگاری: ماینرهای Ethash شما بدون نیاز به تغییر سخت‌افزاری خاصی می‌توانند ETC استخراج کنند.
• سودآوری: پس از The Merge، بسیاری از ماینرهای اتریوم به سمت ETC هجوم بردند که باعث افزایش شدید سختی شبکه و کاهش سودآوری شد. سودآوری ETC به شدت به قیمت بازار، سختی شبکه و هزینه برق بستگی دارد و معمولاً نوسانات زیادی دارد.
• ریسک‌ها: بازار ETC کوچکتر و نقدینگی آن کمتر از ETH است. همچنین، سابقه حملات ۵۱ درصدی به شبکه ETC وجود دارد که نشان‌دهنده ریسک‌های امنیتی بالقوه است، هرچند که تیم ETC برای بهبود امنیت تلاش کرده‌اند.

سایر آلت‌کوین‌های مبتنی بر Ethash

به جز اتریوم کلاسیک، تعداد محدودی از آلت‌کوین‌های دیگر نیز ممکن است از الگوریتم Ethash یا الگوریتم‌های مشابه و سازگار با سخت‌افزارهای Ethash استفاده کنند. با این حال، اغلب این آلت‌کوین‌ها دارای ارزش بازار پایین‌تر، نقدینگی کمتر و ریسک‌های بالاتری هستند.

نکته مهم: تحقیق و بررسی دقیق قبل از تصمیم‌گیری برای استخراج هر ارز دیجیتالی ضروری است. سودآوری این روش‌ها معمولاً به مراتب کمتر از سودآوری استخراج اتریوم در دوران اوج خود است. نوسانات بازار و هزینه‌های عملیاتی (مانند برق) می‌توانند به سرعت سود را به ضرر تبدیل کنند. بنابراین، باید همواره از ماشین‌حساب‌های ماینینگ به‌روز استفاده کرده و پتانسیل درآمدزایی و ریسک‌های مربوط به هر ارز را به دقت ارزیابی کنید.

در نهایت، برای دارندگان سخت‌افزارهای Ethash، استخراج ETC یا سایر آلت‌کوین‌های سازگار می‌تواند راهی برای بازگرداندن بخشی از سرمایه اولیه باشد، اما نباید انتظار سودآوری چشمگیر دوران طلایی استخراج اتریوم را داشت. برخی نیز ترجیح می‌دهند این سخت‌افزارها را فروخته یا برای سایر کاربردها (مانند محاسبات سنگین) استفاده کنند.

ابهامات رایج درباره “درآمد استخراج اتریوم” و پاسخ‌های شفاف

با توجه به تغییرات اخیر در شبکه اتریوم، بسیاری از کاربران و سرمایه‌گذاران با ابهامات و سوالات متعددی روبرو هستند. در این بخش، به برخی از رایج‌ترین این سوالات پاسخ می‌دهیم تا دید شفاف‌تری از وضعیت کنونی “درآمد از اتریوم” ارائه شود.

آیا خرید دستگاه ماینر اتریوم در حال حاضر منطقی است؟

پاسخ قاطعانه خیر است، حداقل برای هدف استخراج اتریوم (ETH). همان‌طور که بارها تأکید شد، اتریوم دیگر از الگوریتم اثبات کار استفاده نمی‌کند و نمی‌توان آن را با دستگاه‌های ماینر استخراج کرد. خرید دستگاه‌هایی که با عنوان “ماینر اتریوم” در بازار تبلیغ می‌شوند، یا برای استخراج اتریوم کلاسیک (ETC) یا سایر آلت‌کوین‌های کوچک‌تر (با سودآوری بسیار کمتر) به کار می‌روند، یا صرفاً اطلاعات قدیمی و گمراه‌کننده هستند. سرمایه‌گذاری در چنین دستگاه‌هایی با هدف استخراج ETH، پول دور ریختن است.

تفاوت استخراج اتریوم و بیت کوین پس از The Merge چیست؟

تفاوت اصلی در الگوریتم اجماع است. بیت کوین همچنان به طور کامل بر پایه الگوریتم «اثبات کار» (Proof of Work – PoW) فعالیت می‌کند و ماینرها با استفاده از دستگاه‌های ASIC و صرف انرژی زیاد، بیت کوین استخراج می‌کنند. بنابراین، “استخراج بیت کوین” همچنان یک فعالیت زنده و پررقابت است. اما اتریوم پس از رویداد The Merge، به طور کامل به الگوریتم «اثبات سهام» (Proof of Stake – PoS) منتقل شده است. در نتیجه، برای کسب درآمد از پروتکل اتریوم، دیگر نیازی به ماینینگ نیست، بلکه باید از طریق استیکینگ (Staking) مشارکت کرد.

چرا برخی سایت‌ها هنوز دستگاه ماینر اتریوم می‌فروشند؟

این موضوع می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد:

• برای استخراج اتریوم کلاسیک (ETC): برخی فروشندگان، این دستگاه‌ها را برای استخراج ETC (که همچنان PoW و Ethash است) یا فورک‌های دیگر اتریوم می‌فروشند.
• اطلاعات قدیمی و گمراه‌کننده: متأسفانه، بسیاری از وب‌سایت‌ها و فروشگاه‌ها اطلاعات خود را به‌روز نکرده‌اند و همچنان با اطلاعات مربوط به دوران قبل از The Merge فعالیت می‌کنند که می‌تواند باعث سردرگمی خریداران شود.
• سودجویی: برخی ممکن است با آگاهی از این تغییرات، سعی در فروش موجودی قدیمی خود به کاربران ناآگاه داشته باشند.

همیشه قبل از خرید هر دستگاه ماینینگی، از سازگاری آن با ارز دیجیتال مورد نظر و الگوریتم اجماع فعلی آن اطمینان حاصل کنید.

بهترین راه کسب درآمد از اتریوم در سال [سال جاری] چیست؟

بدون شک، در حال حاضر استیکینگ اتریوم بهترین و مستقیم‌ترین راه برای کسب درآمد از پروتکل اتریوم است. بسته به میزان سرمایه و دانش فنی شما، می‌توانید یکی از روش‌های استیکینگ انفرادی، استخرهای استیکینگ، یا استیکینگ از طریق صرافی‌ها را انتخاب کنید. علاوه بر استیکینگ، مشارکت در اکوسیستم دیفای (DeFi) اتریوم از طریق فعالیت‌هایی مانند تأمین نقدینگی (Liquidity Providing)، وام‌دهی و وام‌گیری نیز می‌تواند فرصت‌های درآمدزایی دیگری را فراهم کند، اما این روش‌ها معمولاً پیچیدگی‌ها و ریسک‌های خاص خود را دارند.

آگاهی و آموزش مداوم، کلید موفقیت در دنیای پویای ارزهای دیجیتال است. تکیه بر اطلاعات قدیمی یا ناقص می‌تواند منجر به تصمیمات مالی اشتباه و زیان‌آور شود.

نتیجه‌گیری: آینده کسب درآمد از اتریوم و لزوم آگاهی

دنیای ارزهای دیجیتال با سرعتی بی‌سابقه در حال تغییر و تحول است و اتریوم، به عنوان یکی از پیشگامان این عرصه، با رویداد “The Merge” ثابت کرد که نوآوری و تکامل، جزء لاینفک بقا و پیشرفت هستند. مهم‌ترین نتیجه این تحول، پایان دوران “درآمد استخراج اتریوم” به روش سنتی اثبات کار بود. این تغییر، نه تنها مصرف انرژی شبکه را به طرز چشمگیری کاهش داد، بلکه مدل کسب پاداش از اتریوم را نیز دگرگون کرد.

در حال حاضر، استیکینگ اتریوم به عنوان راهکار اصلی و منطقی برای کسب پاداش از پروتکل ETH مطرح است. سرمایه‌گذاران و کاربران علاقه‌مند می‌توانند با مشارکت در فرآیند استیکینگ، هم به امنیت شبکه کمک کنند و هم در ازای آن پاداش دریافت کنند. برای دارندگان سخت‌افزارهای ماینینگ Ethash قدیمی، استخراج اتریوم کلاسیک (ETC) یا سایر آلت‌کوین‌های سازگار، می‌تواند گزینه‌ای برای استفاده مجدد از تجهیزات باشد، هرچند که باید انتظارات واقع‌بینانه‌ای از سودآوری داشت و ریسک‌های موجود را در نظر گرفت.

در محیطی که اطلاعات غلط و منسوخ شده به وفور یافت می‌شود، لزوم آگاهی و به‌روز بودن بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند. پیش از هرگونه تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری یا فعالیت در حوزه ارزهای دیجیتال، به ویژه در مورد پلتفرمی به بزرگی اتریوم، تحقیق و بررسی دقیق، مطالعه منابع معتبر و درک صحیح مکانیسم‌های جدید، امری حیاتی است. آینده کسب درآمد از اتریوم، روشن و بر پایه نوآوری‌های تکنولوژیکی استوار است، اما این آینده نیازمند هوشیاری و انتخاب‌های آگاهانه از سوی فعالان این حوزه است.

برای اطلاعات بیشتر درباره نحوه استیکینگ اتریوم، روش‌های مختلف آن و مقایسه پلتفرم‌های استیکینگ، مقالات مرتبط ما را مطالعه کنید تا با دانش کافی، بهترین تصمیم را برای سرمایه‌گذاری خود اتخاذ نمایید.